Park zamkowy w Trebnitz
Park zamkowy w Trebnitz rozciąga się obecnie na powierzchni ok. 26 ha i jest dziełem miłośnika roślin Georga Friedricha von Ziethen, który od 1707 był właścicielem Trebnitz. Już około roku 1736 w parku tym można było odnaleźć prawie całą hodowaną wówczas w Europie Środkowej roślinność ogrodową, jak również kilka dopiero co sprowadzonych rzadkich roślin – łącznie ponad 3025 gatunków, wśród nich tak egzotyczne okazy, jak np. tulipanowiec lub pochodzący z Afryki Południowej krzak miodowy. Bogactwo gatunków trebnickiej roślinności sprawiło, że park ten zyskał sławę również poza granicami Marchii Brandenburskiej. W roku 1736 znany botanik, późniejszy dyrektor berlińskiego Ogrodu Botanicznego, Johann Gottlieb Gleditsch opracował, a następnie opublikował zbiór występujących tutaj roślin pt. „Catalogus Plantarum Trebnitzii” (1737).
Park, założony z początkiem XVIII w., najprawdopodobniej jeszcze w stylu barokowym z wyrazistymi geometrycznymi formami, wraz z pojawieniem się angielskich ogrodów krajobrazowych został, najprawdopodobniej pod kierunkiem dyrektorów Neide i Lenné, przekształcony w założenie parkowe o swobodnej strukturze z kilkoma osiami widokowymi.
Dziś można wprawdzie wyobrazić sobie jeszcze dawną jego świetność, jednak od dłuższego czasu park został zdominowany przez dziko rozrastającą się roślinność.
„Bohaterowie parku”
Od roku 2011 „Bohaterowie parku”, grupa zaangażowanych w lokalne działania mieszkańców, starają się o zgodną z zasadami konserwacji ogrodów zabytkowych rewaloryzację ważnego z historycznego punktu widzenia parku krajobrazowego w celu utworzenia w nim miejsca wypoczynku, przyrodniczej ścieżki edukacyjnej oraz miejsca dla aktywności sportowych oraz kulturalnych, jak również dzięki bliskości Zamku Trebnitz, przekształcenia go w miejsce międzynarodowych spotkań.